Een mislukking op alle fronten,
geworden wat ik nooit heb willen zijn.
Dwalend, angstig,zoekend,
volhardend in de schone schijn.
Vriendschappen eisen voorwaarden,
die nimmer kunnen worden voldaan.
Sociale normen en waarden,
leven op spinsels die eigenlijk niet bestaan.
Toekomst beheerst het heden,
die mij onwetend houd.
Fantasie brengt hoop en leven,
realiteit maakt leeg en koud.
Twijfels leven hun eigen leven,
vertellen mij elke seconde hun eigen verhaal.
Duister, somber, heilig,
maakt me veilig wanneer ik dwaal.
Waardering eisend,
geen capaciteit het te geven.
Geen doel en geen ambitie,
zelfs niet een klein streven.
Afmetend aan de mensheid,
ben ik het minst gedreven.
Echte liefde gaat gepaard met fouten,
Triggers, onbedoeld en onbewust.
Steeds op zoek naar spanning,
gestuurd door onzekerheid en onrust.
Bang om te behouden,
maar ook voor het verlies.
Bang voor enig begrip,
bang voor een advies.
Niets is wat het lijkt,
in mijn emotionele web.
Frustraties,geen rem,
keuzes waarin ik geen keuze heb.
In het web je eigen prooi,
een toekomst is er niet.
De pijn hoog opgelopen,
een mes dat uitkomst biedt.
De krassen vertellen de verhalen,
van je meest zwakke moment.
Van de rust, het stoppen van het razen,
omdat je emotioneel even niet bent.
Zomaar een van die dagen,
waarin je moet vechten als een leeuw.
Zolang ik dat gevecht niet win,
ben ik de mislukking van de eeuw.