hotel stil verdriet (bis)
oude gezichten, ver van oude gezichten
in ’t begin; nog wild, wild beginnend
behouden hun vorm in bittere stonden
wanneer de blauwe aderen komen
scherpere adem, ‘t verschijnen van brieven
en het verraad aan de fantasie
het had kunnen verdergaan, kon verdergaan
als genotvolle verbeelding
maar jaren verwaaien, verbleken
en toch houdt liefde jong
ondanks ’t vergankelijke
aan schoonheid winnend
zou ik ooit de wens verliezen
die zo veel minnewoordjes had
’t gevoel dat plotseling ontstaat
neen, nooit, nimmer
alleen een alledaagse affaire
in een te simpel bed
geen wilde schandalen, gebroken nevels
wilde gedachten
teder wild denken
dat tegen de wand knalt, gloeiende adem
verzonken rust, geschonken rest
en nooit te snel
verdwijnen, ’t genoegen gedaan
geleegde flessen als leeggoed
op de rand van ’t wiegelend bed
tegen de muur slaand
zonder één enkel woord
slechts adem en doodse stilte.
**********
sunset 30-05-2007
**********
switi lobi: | Woensdag, mei 30, 2007 14:06 |
Oeffff je hebt het weer voor elkaar, kippenvel... Omarmende knuffff Liefsliefs, switi lobi |
|
remie: | Woensdag, mei 30, 2007 12:00 |
nooit de wens verliezen, jou (minne) dichten zijn als geen ander, zelfs deze is grandioos...liefs remie | |
Jannie Hoogendam: | Woensdag, mei 30, 2007 10:49 |
Heftige emoties; hoe mooi geschreven...knap stuk poezie verweven door machteloosheid...Lieve omhelzing Jannie |
|
dichterbij: | Woensdag, mei 30, 2007 09:35 |
je hebt hier pijn weer heel mooi poetisch neergezet lieve groet |
|
Hilly N: | Woensdag, mei 30, 2007 09:05 |
Verdrietig, maar toch weer mooi. lieve groet van Hilly |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 30 mei 2007 | ||
Thema's: |