Die blik in je ogen zo ijsig en kil...
Je lippen grauw en stil....
Je huid wit en koud....
Iedereen verwachte je werd niet oud.
De kamer waar in je lag zo stil en kil...
De eeuwig durende stilte veranderde na kilte....
Ieder met ze eigen rede en gedachte....
En ieder hielp een ander door de nachte.
De auto rijd...
Nu is het tijd....voor ons vindend het is te vroeg...
Maar jij vond het zelf genoeg.
Mensen lopen nu zij aan zij....
Nu samen de handen in 1...
En dat allemaal voor jou...
Niemand liet je die dag in de kouw.
Na afloop van veel nachte van verdriet...
Vergeet ieder 1 ding niet...
Al zijn de zakdoekjes al weer op geruimd en op gevouwen..
Ieder blijft