Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Schimmen
We beloofde eeuwigheid
verzoende ons in wulps zand
onze afdruk als fossilen
We mogen nu schelden
zonder harnas onszelf zijn
naakte waarheid
scheidt ons
Zachte aarde kruipt door mijn vingers
valt aan duigen op de grond
wij zijn nu enkel schimmen
ergens in de verte
daar moest ik maar eens heen gaan
Reacties op dit gedicht
Evi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
lachebekje1988
:
Woensdag, mei 02, 2007 22:06
heel voelbaar geschreven!
Over dit gedicht
Auteur:
Evi
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
02 mei 2007
Thema's:
[Dood]
[Vroeger/Herinneri]
[Verdriet]