De Waarheid.
Ik keek in je ogen,
Ik kon het niet geloven,
Hier zo op het Strand ,
Pak jij me hand,
Verloren in je lichaam,
Maar tog ben ik nog zo ver bij je vandaan,
In mijn dromen kan ik dit hopen,
Om samen hand in handt te lopen,
Maar de waarheid schut me wakker,
Mischien ze je me als een vriend, een makker,
Soms geef je me de hoop,
En ga je met me hart op de loop,
Je bent me buurjongen,
Soms voel ik me so gedwongen,
Om je te laten gaan,
En op me eigen pad te staan,
Maar telkens als ik je ziet,
Voel ik weer die pijn en soveel vedriet,
Als je je in me armen sluit,
Maar dan knijp je de weer tussenuit,
Je laat me weer achter,
Ik raag je doe zachter,
Mijn hart is niet van steen,
Laat me nou toch niet alleen,
Maar als ik ons wil breken,
Wil je weer afspreken,
En het gevoel komt weer terug,
Denk je net het is achter de rug,
We hebben als een gezoend,
Jij was tenslotte die gene die mij ontgroent,
ik zie je op school,
Dan voel ik me so mongool,
Je kijkt me aan en lacht,
Jij heb de macht,
Over mij me ziel me hart,
Ik heb alles over voor een start,
Met jou om me heen,
Voel ik me niet alleen ,
En op een dag komen me dromen uit,
En dan ben jij de gene die me in je armen sluit,
Maar hoe dank ook ik hou hoop,
Op een sprookjes afloop,
minibloem: | Dinsdag, april 24, 2007 08:39 |
Heey Meissie.. Jouw gedichten (Wat ik al eerder zei) is ook heel erg mooi..xxx Samen 1 ,he daan? Xxx hou van je .. minibloem :P |
|
ilovébananaa: | Maandag, april 23, 2007 17:50 |
fijn zown gevoel! |
|
Auteur: __Onlyy | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 april 2007 | ||
Thema's: |