Zij leert het leven kennen
loopt over paden met een lach
waar eiken tot kastanjes komen
en de natuur rustig wacht
Hoe rustig is haar loop
wanneer ze tikt op het mos
iets tussen de vingers neemt
en op de zomer wacht
De gewassen ziet ze groeien
zo mooi en fleurig
met daartussen enkele bloemen
die geplukt zijn uit een verlate lentedag
Zij is water in de droogte
een beekje in het bos
waar tussen eiken en kastanjes
een glimp waarneembaar is
Van haar lach
Fata Morgana: | Woensdag, april 11, 2007 22:33 |
Wijnand jij laat me genieten , prachtig vooral laatste strofe, zwaai Fata | |
fortuna: | Woensdag, april 11, 2007 00:51 |
meer kastanjes... Prachtig Liefs |
|
Windwhisper: | Woensdag, april 11, 2007 00:49 |
Wat een heerlijk gedicht...een glimlach krult mijn gezicht...zo mooi liefs Cobie slaap lekker kuzzz |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
Thema's: |