Ik zie je staan, weer huilend.
Kan het voor één keer niet ophouden?
Kun je voor één keer stoppen met huilen?
Je maakt niet alleen jezelf, maar ook mij kapot.
Je speelt met het verdriet van anderen.
Ik zou je willen helpen, maar dat is onmogelijk.
Laat me vrolijk zijn, laat me van het leven genieten.
Ik ben maar één keer jong, ik ben maar één keer in de fleur van mijn leven.
Ik wil weer gelukkig zijn, en dat jij dat ook bent.
Terug happy, terug gelukkig.
Mama, we leven maar één keer.
Dit is het moment om gelukkig te zijn, niet achteraf.
Niet na honderd jaar, niet binnen drie eeuwen.
Ik wil nu genieten van alles, zonder mezelf te haten. Zonder mijn lichaam te haten, zonder mezelf pijn te doen. Ik zag jouw telkens huilend, ik hoorde je telkens huilen. Stop, mama, stop.
Doe het asjeblieft voor mij.
Jouw dochter, jouw dochter.