In een moment van geluk..
In een moment van geluk was ik...
Een moment waar ik dacht; nu heb ik het gevonden..
Dit laat ik nooit meer gaan..in een moment van een seconde, een tik..
Verloor ik degene die me adem stokte toen we voor het eerst voor elkaar stonden..
In een moment van geluk dacht ik dat dit sprookje zou blijven..
Maar domme ik..sprookjes bestaan toch niet..
En nu zit ik weer mijn gevoelens van me af te schrijven..
In de hoop dat hij mijn echte "ik" ziet..
In een moment van geluk dacht ik dat hij mij kende..
Dat hij ons geluk niet liet verstoren..
Al helemaal niet door een volslagen onbekende..
Het zoveelste gaatje waarmee ze mijn hart doorboren..
In een moment van geluk dacht ik mijn leven met hem zou slijten..
Maar hij begrijpt mij niet, en lijkt zo ver weg..
Ik ga me hier niet in vastbijten..
Want het maakt niet uit wat ik ook doe of zeg..
In een moment van geluk is liefde onvoorwaardelijk..
Mijn liefde is eerlijk en trouw en onzeker door mijn verleden..
Maar mijn hart is een open boek, heeft alle inkijk..
Misschien dat het daarom steeds word gemeden..
In een moment van geluk was hij de enigste met wie ik wilde trouwen..
Ondanks zijn imperfectie en nadelen..
Zag ik ons een gezinnetje vol respect opbouwen..
Alle kids en wij..maar misschien kan het hem niks schelen..
In een moment van geluk dacht ik dat ik zijn ware was..
Dat zei hij immers en voelde ik in zijn kus..
Maar nu voeld het alsof ik niet in zijn leven pas..
Alle woorden klinken slechts nog als verweg gesus..
In een moment van geluk was ik echt gelukkig en verliefd..
Ik weet nu wel dat liefde zo moet zijn..
Helaas word het vaak door omstandigheden vertieft..
Nu doet mijn hartje alleen nog maar pijn..
In een moment van geluk zal ik altijd aan die tijd denken..
Zoals het had moeten zijn..
Gelukkig kan ik nog dromen en heb ik nog genoeg liefde te schenken..
Misschien nog aan hem..maar zeker weten aan mijn kleine meid..
want die verdiend alles behalve pijn..
In een moment van geluk...ben ik gelukkig...