U moet eerst even weten dat ik een gruwelijke
hekel heb aan onbekende toiletten.
Een klein uurtje geleden was ik in de Hema, u weet
wel die winkel waar ze alles voor weinig verkopen
omdat kinderarbeid in China in ieder geval wettelijk
nog niet is verboden.
Vlakbij de rookworsten begon het onbestemde gevoel,
de beroemde opborrelingen, dikke buiken, en perskrampen
die alleen hoogzwangere vrouwen volmondig kunnen beamen.
Ik kromp lichtjes ineen en trachtte de kramp te verbergen, hetgeen eerst redelijk lukte maar toen er per abuis mij
een flinke wind ontschoot was het spreekwoordelijke hek
nogal flink van de dam.
Al rennend heb ik geprobeerd de broek strak te houden
en de krampen vermeden. Ondertussen griste ik nog wat ondergoed en shirts mee uit de rekken.
De toiletjuffrouw keek mij nogal verleidelijk aan totdat ze de meegetrokken geuren in haar neus kreeg, ze liet me direct links liggen. De wc was smerig, het rook muffig en de bril was geen bril meer maar een mislukte gietvorm uit de film Ghost. Het kon mij weinig meer schelen, ik kuchte 2 maal en de pot zakte onder het gewicht wat ik erin deponeerde zeker 15cm omlaag.
De wc rol was op, doortrekken was een illusie, er was geen water laat staan doekjes.
Godzijdank had ik net dat goedkope textiel uit de rekken gepakt, ja ik hou overal rekening mee bij de Hema.
Het waren de lekkerste wc-papiertjes die ik in tijden heb gevoeld.
Ik hoor zojuist op de plaatselijke radio dat de winkel tijdelijk is gesloten.