Als ik naar buiten kijk
Door een raam van vuil en glas
Naar de wereld binnen mijn bereik
Dan hoop ik altijd op een wonder
Iets te zien zoals het vroeger was
Niet eens iets in’t bijzonder
Ik wil niet terug naar het verleden
Verleden is verleden tijd
Maar toch mis ik iets in het heden
Ik ben al tijden dingen kwijt
Dus zoek ik op de horizon
Naar wat mijn hart zo mist
Maar met de ondergaande zon
Daalt ook de kans op slagen
Blijft wat ik zo zoek vermist
En zo zijn al mijn dagen
Het raam dat mij laat staren
Laat zoeken naar gemis in het licht
Verbergt geen hoop, slechts gevaren
Dus doe ik mijn gordijnen dicht