Soms,wanneer ik alleen ben, kan ik niet slapen
Dan zit ik te verdrinken in de tranen van men herinneringen
Die emoties kan ik niet bedwingen
En sinds jij weg bent uit mijn leven
Zou ik er alles voor geven
Dat je trg in mijn leven zou kunnen komen
Want nu ben ik alleen, jou liefde niet meer rond me heen
Er zijn zoveel dingen die andere mensen niet aan mij kunnen zien
Mijn droevigheid, mijn nachtmerries, zo zijn der wel een stuk of tien
Mijn ultieme droom voor eeuwig verloren, zal ik nog wel iemand vinden
Die bij mij zou horen?
Ik wil trg kunnen ademen, trg durven dromen
De echtte wereld op mijn manier ontkomen
Mijn hart de tijd geven, om daarna verder te bouwen aan een nieuw leven
Het gedacht dat ik nu nog steeds naar je verlang,
Maakt me echt wel bang
Ik zie je elke keer als ik men ogen sluit, je zit nog steeds diep in mijn hart
Een gevoel niet te omschrijven, echt heel apart….
Jij bent gewoon een deel van mij, en de herinnering aan jou maakt me blij
Ik ben god dankbaar dat ik jou ooit heb mogen leren kennen, je heb mogen verwennen
Dat wij een leuke tijd samen hebben beleefd, tot die jou van mij heeft weggenomen
Zonder reden, dit alles voel ik nu nog… in het heden…