de levensader verzonken
lijkt soms te zijn verdronken
in mijmernissen en gemuizenissen
en blijkt sober te vergissen
verdriet blijheid gramschap en toorn
is een roos en zijn gewone doorn
een oog en naald gewenst efectief gewemel
in het verdroogde landschap der levensgezemel
dorst langzaam zijn koren en maalt het graan
en luid in zo nu en dan een stille traan
23 12 2006 enja<eva>