Uw stem zullen we nooit meer horen
Geen onverwachte, rake opmerkingen
Waardoor we lachten als nooit tevoren
De toeter zal niet meer door u worden bespeeld
Nooit meer als vroeger bij Cresendo
Waar u met liefde hebt gespeelt
Maar u werd ziek
en raakte in uw eigen wereld
U sprak een andere taal
En hoe graag we het ook wilden
Kinden we weinig begrijpen van uw verhaal
U veranderde in een andere opa
Elke dag een beetje meer
Er was liefde en aanhankelijkheid
Maar ook veel afweer
Na de tijd van ziekte en pijn,
liefde en genegenheid
Is het moeilijk te beseffen dat dit moment
In het teken staat van het laatste afscheid
U hebt zo hard gevochten
U was aan het einde van uw kracht
Op het laatst sloot u uw ogen
Een laatste zucht...
Lieve opa,
Rust maar zacht...