Het leven deed pijn,
Maar de steun van jullie was erg fijn.
Ik was blij dat ik er weer kon zijn,
Ook al was het alleen maar schijn.
We deelde ons leven,
Onze problemen aan elkaar gegeven.
Ik vertelde over dat ik het wou opgeven,
Dat is jullie altijd bijgebleven.
Alles ging goed stap voor stap,
Maar toen kwam de grote klap.
Voelde me in 1 keer heel slap,
Dit alles was gewoon een neppe vriendschap.
Jullie roddelde achter mijn rug om,
Deden vreselijk stom.
De vraag was waarom,
Het leven was voor mij is als een ingewikkelde som.
Voor de zoveelste keer voel ik de pijn van verraad,
Weet niet of ik mezelf of jouw nu haat.
Maar ik zou boeten voor jullie foute daad,
Voor de zoveelste keer dat iemand mij in de steek laat.
De pijn is waarvoor ik nu nog leven wil
Het liefst geef ik een gil
Maar ik houd me maar stil
Anders denken jullie weer dat ik aandacht wil