Maar ‘t nu zo vreemd voelt
De bladeren zijn een
laatste tocht begonnen
en het vake van gezien te hebben
dat het niet vreemd mag zijn
dat er het vallen is
ontkleed naar de lucht verwijzen
de kale takken winterklaar zijn
dat is niet vreemd
zo zou je het kunnen noemen
maar ‘t nu zo vreemd voelt
als het laatste blad zal vallen
tussen al de anderen
op donkerbruin vergaan
nog even leven ligt
willem
H.J.: | Zondag, november 26, 2006 23:12 |
Ja zo graag gelezen dit. dat je zoveel kunt zeggen zonder het te zeggen. Herfst in meerdere opzichten. bewonderenswaardig. warme groet H.J. dank voor je dichtmail. is niet zo ver (voor mij:) |
|
hiljaa: | Zondag, november 26, 2006 19:44 |
zeeeeeeeeeeeer herfstmooi verwoord! maar dat blozen...hihii! knufleifs--hiljaa-- |
|
sunset: | Zondag, november 26, 2006 19:19 |
Een mooi tonend einde herfst gedicht. Liefs en fijne avond verder, sunset |
|
kerima ellouise: | Zondag, november 26, 2006 12:46 |
prachtig en bijzonder mooie afsluiter ! liefs, kerima ellouise |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, november 26, 2006 12:37 |
deze herfst heeft nog veel verrassingen van het leven te tonen en jij beschrijft het weer sfeervol mooi liefs Ria |
|
M@rcel: | Zondag, november 26, 2006 12:29 |
prachtig geschreven Willem en graag gelezen Liefs M@rcel |
|
remie: | Zondag, november 26, 2006 11:18 |
van de week zag ik nog een klaproosje vrolijk rood bloeien...te gek toch...liefs remie | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 26 november 2006 | ||
Thema's: |