Het is wel zo maar toch misschien niet, of wel?
Wat is dit raar, het leek een goede beslissing.
Soms echter lijkt het een grote vergissing.
Ik spreek mezelf tegen en ook weer niet.
Het vervelende is dat niemand dat ziet.
Ik dacht nu de rust te vinden die ik zocht.
Ook als dat van een ander niet mocht.
Maar de rust is niet weer terug.
Ga ik dan nu toch te vlug?
Ik weet niet meer wat ik moet denken en hoe ik me voel.
Ik weet ook niet zeker of ik dit wel bedoel.
Ik zie mijn leven als een film in mijn dromen.
Ik zie wat me wel en niet is overkomen.
Ik kan er geen touw aan vastknopen.
Dat het snel over is kan ik alleen maar hopen.
Hoe ik nu verder moet? Geen idee.
Want mijn gevoelens en gedachten werken niet bepaald mee.
Als ik alles nog eens een keer over zou mogen doen.
Zou ik het dan anders of hetzelfde doen?
Ik weet het niet, dat is het enige dat ik weet.
Ik weet het niet en dat hemelsbreed.
Het gebeurde wel vaker dat ik iets niet wist.
Maar dan zat ik niet in zo’n wazige mist.
Verwarring kan soms zo vreselijk verwarrend zijn.
Je denkt dat je iets niet weet dat je wel weet, maar achteraf niet blijkt te weten wat je wist en dat is niet fijn.
Is het nu niet of toch eigenlijk wel?
Verwarring verandert denken en voelen in een hel.
Nu heb ik dit toch eindelijk gezegd.
Nu zit alles in mijn hoofd weer recht.
(of toch niet, lijkt het misschien maar zo en is het eigenlijk anders dan je anders zou denken waardoor het misschien toch weer anders is waardoor het hetzelfde zou zijn…… Maar dan anders denk ik…)