ik voel me bang
ik voel me angstig
ik voel me verdrietig
ik voel me iemand die ik niet hoor te zijn
ik voel me iemand die af en toe
niet zich zelf durft te zijn
ik heb het gevoel alsof ik af en toe
het verkeerde pad op ga
en verkeerde dingen op me laat afkomen
soms lijkt het alsof de wereld zo langs me heen gaat
zonder dat ik maar iets kan weten
zonder iemand zo snel te kunnen vergeven
in dit leven heb ik het gevoel alsof ik dingen niet goed kan doen
af en toe denk ik dat ik op een dag myn leven op het spel moet zetten
omdat ik geen controle over mezelf kan hebben
ik probeer meestal niet te beven
maar soms kan ik er niet eens tegen
als ik aan alles terug moet denken
dingen die me pijn hebben gedaan
of de mensen die me ziel hebben aangeraakt
af en toe wordt het me gewoon teveel
ik weet dan niet meer waaar ik heen moet
of wat ik op dat moment moet doen
ik ga dan rennend weg
ik probeer een oplossing te zoeken
maar ik kan niets vinden
niets wat myn problemen uit de weg kan dwingen
ik loop over t groene gras
en ik denk na, ik denk dan zoveel dat ik er hellemaal gek van wordt
ik vraag me dan meestal af
waarom het leven af en toe zo oneerlijk kan zijn
of waarom mensen my pijn moeten doen ..
die gedachtens maken me dan in de war
zo nemen ze my dus in bedwang!