Pragmatische interuptica splijt telkens weer het idee
Dat bezongen wordt door de geest, verdorven door de gedachte
En in de beantwoording van de vragen schuilt het spel
Om meer los te laten dan je eigenlijk wilt vertellen
Tot die tijd zoekt men naar aandacht en stilte, vaak bij de ander
En zo wordt het een spel om de aandacht
Vraag erbij is, hoe slijp ik mijn moreel op de juiste maat, alvorens ik mijn eigen stilte inga?
Wikken en wegen over hoe het dan moet zijn
Een voorwaarde scheppen, omdat men eerst een beloning moet zien
Dan ga ik echt wat doen…
Tot die tijd is er die pragmatische interuptica
Alvorens het gesprek echt kan beginnen.