dode letters in wanhoop
in schaduw van vernietiging
gevoed in korrels van rampspoed
in golven van verdriet
tanende liefde gehoond
uit één gereten
schoonheid weggetrokken
in vensters van gevangenschap
littekens in gespierde pijn
liefde gekooid in droefheid
trillend in blinde vingers
aan rakend …. maar net niet ….
© Klaes 7 oktober 2006
yazii: | Zondag, oktober 08, 2006 00:01 |
zo mooi | |
lonely 1: | Zaterdag, oktober 07, 2006 23:53 |
schitterend gedicht. liefs, lonely 1 |
|
lommert: | Zaterdag, oktober 07, 2006 23:27 |
liefde kan niet gekooid worden...het kwam zo op bij mij...tja,...maar dan die droefheid...het gedicht houd me bezig, en kan het niet vatten...nou en;) stevige groet willem |
|
Tijgertje:): | Zaterdag, oktober 07, 2006 22:46 |
prachtig rakend liefs |
|
Mathilde: | Zaterdag, oktober 07, 2006 22:45 |
oei... fictie dan wel, maar raak, heel raak. liefs, mathilde |
|
switi lobi: | Zaterdag, oktober 07, 2006 20:50 |
Rakend knap geschreven. Dikke kus...liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2006 | ||
Thema's: |