vivika: | Donderdag, oktober 12, 2006 22:15 |
hallooooo hoor je mij? :) | |
lommert: | Zaterdag, oktober 07, 2006 23:06 |
ik raap ze met je op;) groet willem |
|
Herman Coppens: | Zaterdag, oktober 07, 2006 21:16 |
Hé Sunset je roep en echo doen de draden van mijn ziel trillen, spijtig hebben ze geen stem want ze zouden... ik kom verlangend willen gillen. Knuffelgroetjes, Herman. |
|
Evi: | Zaterdag, oktober 07, 2006 19:29 |
prachtig mooi omschreven.. mooie afsluiting! zo droef en pakkend.. liefs |
|
M@rcel: | Zaterdag, oktober 07, 2006 19:07 |
intens rakend dit... Knuff/liefs M@rcel |
|
Klaes: | Zaterdag, oktober 07, 2006 17:48 |
intens jouw woorden groet/klaes |
|
conan: | Zaterdag, oktober 07, 2006 16:15 |
de echo van je gedicht is zowel scherp als brekend glas, als zacht als ''t spoelen van dromen in de rivier van de vergetelheid.... dus mooi ! groetjes conan ;-) |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, oktober 07, 2006 16:05 |
Dit raakt Sunset en hóe....graag gelezen! Liefs, Will |
|
frou-frou: | Zaterdag, oktober 07, 2006 14:09 |
heb net al je prachtig verwoorde liefdeszangen gelezen...die kunnen niet zonder weerklank blijven...mischien klinkt de echo op en andere plek dan je verwacht | |
moonwoman: | Zaterdag, oktober 07, 2006 14:05 |
heel herkenbaar dit,ikb geef je een dikke knuffel... lieve groeten. |
|
mums: | Zaterdag, oktober 07, 2006 14:02 |
rakend dit ... geen echo horen, dat is heel eenzaam. Droefmooi beschreven. Knuffeltje van mij. liefs mums |
|
lonely 1: | Zaterdag, oktober 07, 2006 12:56 |
prachtig, ontroerend gedicht. liefs, lonely 1 |
|