De lucht lijkt de aarde
en de
aarde lijkt de lucht,
een omgekeerde wereld,
ik sla weer op de vlucht.
Vluchtend van het verleden,
en snel weg van het heden.
Zo verberg ik mijn angsten
en pijn voor een wereld,
waar ik geen deel meer van
lijk te zijn.
Mijn woorden zijn op, mijn
daden zijn klein, op de vlucht
geslagen voor een leven,
die niet meer van mij mocht zijn.
Mijn grens is overschreden,
met een leugen en een lach,
door jou is het kind in mij
al vroeg om het leven gebracht.