de nacht
de nacht zingt duizend sterren
in een akoestiek geluid
en schakelt alle narigheid
in mijn denkvermogen uit
bloemlezingen in taferelen
vormen dichtsels zo frappant
dat ik bij mezelf denk
die woordspelingen zijn interessant
maar na het ontwaken
in het ochtenddauw
denk ik bij mezelf
waar zijn die zinnen nou
verneveld met de slaap
zijn ze met de wind gevlogen
en het waren zulke volzinnen
tot een gedicht verbogen
ach vannacht mag ik weer
dan doemel ik in rijmelarij
en zo hoor ik er bij de dichters
toch een beetje bij
neznaj: | Zaterdag, september 09, 2006 14:29 |
Mooi, heel herkenbaar. Had hetzelfde toen ik naar bed ging (gisteravond), ben mijn bed uitgestapt en heb het belangrijkste opgeschreven en net ingestuurd. Han(d)kus. | |
M@rcel: | Zaterdag, september 09, 2006 12:02 |
prachtig mooi herkenbaar verwoord en geschreven Lia Liefs M@rcel |
|
Niniki: | Zaterdag, september 09, 2006 11:54 |
Ja, soms zou je altijd pen en papier naast je moeten leggen. Knuffie Nini |
|
Klaes: | Zaterdag, september 09, 2006 11:39 |
een nachtdichteres met sprekende woorden groet/klaes |
|
Reiger: | Zaterdag, september 09, 2006 10:20 |
Een beetje????????? | |
lommert: | Zaterdag, september 09, 2006 09:44 |
hoezo...beetje;) ja ''s nachts komen de mooiste volzinnen..maar wie stapt er uit bed, als de ogen op half zeven blijven staan haha xxliefs willem |
|
Hilly N: | Zaterdag, september 09, 2006 09:26 |
Jij hoort er zeker bij. Jouw gedichten zijn echt prachtig om te lezen Lia, deze ook weer. Groet, Hilly |
|
elze: | Zaterdag, september 09, 2006 09:08 |
joe heurt er toch altiedde bie,,,?..joa ..eggie wel heur laifs elze |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 09, 2006 09:00 |
Hahaha en hier herken ik mezelf dus helemaal in... knuf... |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
Thema's: |