bedoekt met lagen pijn
je springt
zonder landen
val is vlucht
brekend uit banden
ongewis
de diepte voorbij
nooit meer morgen
niet weer keert het tij
haat vloekt krijsend
zijn beschuldiging
schreeuwend ijlt
bestorven lucht
van rottend leed
het onbestorven
leven langs
voorbij
en valt en valt
je lijf bedoekt
met lagen pijn
rood in doodgebloed
verdriet van niemand zijn
wil melker
06/09/2006