Op jouw hoofd...,
zet ik een kroon van rozendoornen...
Door jouw handen en voeten...
worden ijzeren nagels aan twee houten planken geslagen...
Tot je laatste kreun van pijn zal ik jouw stenigen voor je verraad en gelogen liefde wat je jaren heb uitgesproken.....
Je zal je kruis tot je laatste aanwezigende plek gaan dragen....
Ik zal je nog vaarwel groetten,
met een speer dwars door je borst met liefde heen gestoken...
Jouw dood is het antwoord op al m'n verontrustte vragen..
Met een genadeloze lach op mijn gezicht kijk ik toe naar jouw tranen van bloed..
Eenmaal vergaan ..
spuug ik op je linkerwang als mijn laatste gemeende groet....
met mijn vinger wrijf ik over je rode rollende traan ...
Om van jou een herrinering in me hoofd met me mee te laten gaan...
Je voelt je koning...,
daarom zal op jouw hoofd een kroon gevlochten van rozendoornen voor al jouw leugens staan...