soms heb ik van die momenten,
dat het even niet meer gaat.
zelfs de zon die stopt met schijnen, en het geluk mijn hart verlaat.
maar telkens voordat het echt te laat is, en het duister mij omsluit, dan pak jij mijn hand, en laat mij zien waar het echt om gaat.
weet je wel dat, niemand mij zo gelukkig maakt,
niemand mij, tot in mijn diepste raakt.
niemand die geeft waar mijn hart echt om vraagt, je geeft jezelf, je ziel en je hart, je bent de enige!