Het circus…
De trommel rommelt,
zijn hart bonst op de maat,
kinderen trappellen van ongeduld,
u als volwassene, u weet wel hoe het gaat,
maar, zijn kinderwens wordt nu vervuld…
De spreekstalmeester spreekt,
welkom, bienveue, wilkommen, welcome,
zo klinkt het welkom in vele talen
kondigt de acts onder spanning aan,
hij zal ons vertellen, wat zal gebeuren gaan..
De clown vertoont zijn grol en grap,
grote voeten, een clownesk gebaar,
om deze man, hij lacht zich slap…
De acrobaat zwaait zwierig,
aan trapeze en aan touw, heel hoog in de tent,
de spanning stijgt, hij lijkt mis te grijpen
te vallen, diept duikt hij naar benee,
adem wordt ingehouden, hij grijnst…
Pfff een zucht, hij neemt een ander touwtje mee….
Spanning en sensatie, zo`n acrobaat,
is wel een gewaagde vent….
De hondjes komen,
ze blaffen vrolijk in het rond,
springend door de hoepels
slechts naar de commando`s
luistert nu de hond…
Trompetgeschal weerklinkt….
De olifanten komen,
deze hele grote beesten,
daar heeft hij van liggen dromen…
Pirouettes draaiend op een soort ring,
ik weet geen andere naam voor dat vreemde ding.
Elkaar volgend, hun staart aan slurf verbonden,
oh… Die olifanten, ze maken hem opgewonden….
Een hele grote kooi, het wordt er neergezet,
de leeuwen komen, hun gebrul is al te horen.
De dompteur, een vreemde kleine man,
pakt zijn zweep, dus mensen opgelet…
Het circus is een avond, avontuur,
de leeuwen, ze springen door een ring van vuur…
Ze zien er zo sterk en gevaarlijk uit,
de mooie lange manen,
krachtig is hun bouw.
Ze kunnen mensen aanvallen,
ze zien ons dan als buit…
Maar de dompteur,
heeft ze volledig in de hand,.
Hij laat ze maar wat brullen
gebruikt zijn gezond verstand..
Hij weet hoe ver hij gaan kan…
De leeuwen kennen hem,
deze vreemde kleine man…
Rollo Rollo,
rollend op zijn rollen,
heel stiekem, zit hij wat te dollen,
deze virtuoos op een draaiend vlak,
doet van alles op een rol
gewoon, op zijn gemak…
.Hij lijkt te spelen,
gewoon voor eigen vertier,
draait hij de bordjes rond,
maar, voor zijn plezier…
De muziek gaat spelen,
hoempa, hoempa is het geluid,
nog een keer, komen de artiesten op,
voor de spreekstalmeester,
de avond onder een dankwoord sluit…
S`avonds voor het slapen gaan,
laat hij alles nog eenmaal de revue passeren…
In gedachten ziet hij zichzelf als clown,
hij weet, hij zou het kunnen leren…
Of misschien wordt hij liever,
toch maar acrobaat,
nee, spreekstalmeester of dompteur,
zo ligt hij wat te mijmeren,
tot zijn droom, in slapen overgaat….
Het circus is plezier, voor ouder en voor kind….
Gedicht al een tijdje terug gemaakt naar aanleiding van het enthousiasme van mijn zoon die op tv een circus zag…
John