ander half uur gelegen,
was zo vertrokken.
Ja, moe van alles,
kapot en levensmoe.
Toch even geslapen,
wel wekker gezet.
Anders vanacht niet kunnen slapen,
dus ging ik er tegen aan.
Ja, de afspraak,
ja, die moest ik toch over doen.
Ze trapte er niet in,
het was niet goed genoeg.
Ja, afspraak over suicide pogingen en zelf beschadiging,
erg zwaar confronterend.
die heb ik nu weer over gedaan,
ja, morgen moet ik weer voorlezen.
Kunnen ze dat zelf niet,
ik haat het voorlezen.
Elke keer trillend en bevend,
weer voor schut staan als het weer niet goed is.
Dus dat had ik gedaan,
ja had ook even iemand levens verhaal gelezen.
Maar dat lukte maar tot 1 bladzeide,
nee, het lukt me niet.
Maakt me bang,
verdrietig,
boos.
Ook even me map even geoderd,
want ja ik wist niet meer wat.
Door warrig heid,
ja, die ellendige strijd.
Nu moet ik echt even rusten,
heb weer veelste veel gedaan.
Even een arm om me heen,
dit kan ik even niet alleen.