flinters tot het gloren
al was het niet op eigen grond
de geur kroop nog listig rond
voedde stemmen, hoofd genesteld
gretig met zijn angstig vocht
stuwde tot in blikken
overspoeld met tweeledigheid
met vrees voor en verlossing
door de eeuwigheid
geluid van donder met hemeltranen
werd machteloos overschreeuwd
met zwijgend vraag in ogen
ben ik de volgende, die hij komt halen
innerstilte sprak slechts
weerkaatsend uit mijn ziel
droeg met flinters tot het gloren
pril verlicht binnenviel
schaduw van de dood
bleef echter nagalmen
tussen de muren
toen de werkdeur achter mij sloot
switi lobi: | Woensdag, juli 12, 2006 10:47 |
Arme schatten....wat zal het angstig voor ze geweest zijn. Gelukkig ben jij er dan voor hen.... Liefsliefs, switi lobi |
|
hiljaa: | Woensdag, juli 12, 2006 07:49 |
prachtig verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
Black Lord: | Woensdag, juli 12, 2006 00:58 |
adem stil gelezen gedachten waaien in stille groet warme groet ***Wim**** |
|
Gert: | Woensdag, juli 12, 2006 00:21 |
Mooi beschreven. Groet, Gert |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 12 juli 2006 | ||
Thema's: |