het is als een...
ja hoe zal ik het zeggen..?
een groot stuk bos met riviertjes en paden
de paden als gewoon leven..
en altijd ben je op die paden blijven lopen
maar ineens val je in een rivier
en je zinkt steeds dieper
gewoon naar de bodem
en denkt dat je er nooit meer uit zal komen
maar zolang je naar boven Probeerd te zwemmen
weet ik zeker dat je op een gegeven moment..
ja hoofd weer boven water hebt
en dan zal je denken..Ja wist ik het ZELF ook maar