Hoe zal ik je ooit kunnen vergeten?
Hoe diep ik ook in die verdomde put zat,
Jij straalde en liet mij het ook,
Dwong mij te klimmen en ik kwam eruit.
Reikte mij een lieve, zachte hand,
Om te zorgen dat ik niet weer viel.
De gedachte dat ik je ooit moet verlaten,
Maakt diepe krassen in mijn weke hart.
Op een dag zal het barsten,
En zal ik toch gaan.
Tegen mijn wil in ik weet het, lief.
Maar nooit zal ik vergeten,
Hoe warm een mensenziel kan zijn...