Als ik mijn huid kan redden door te liegen, zal ik het niet laten
Als ik marteling kan voorkomen door mijn vrienden te verraden, dan doe ik dat
Want ik ben bang
Als ik crepeer van de honger en nergens voedsel vind
Ruk ik het laatste stukje brood uit de handen van een kind, want ik moet eten
En ik wil niet dood
Ik ben aardig en charmant als m'n maag is gevuld
Maar als de nood het hoogst is verlies verlies ik 't geduld
Pak ik wat ik krijgen kan, laat ik de beschavind los
En word ik als een hongerige wolf in het bos
Als iemand mij iets aandoet, dan sta ik hem naar het leven
Tot ik wraak genomen heb, en pas dan kan ik vergeven, ik ben niet grootmoeder
Ik ben maar klein
Wie kan me kan geven wat ik wil, die praat ik naar de mond
Ik huichel en ik kruip op mijn knieƫn door de stront, dat kan me niet
schelen
Ik ben geen held
Maar wacht maar tot ik er ben, daar waar ik wil zijn
Waar niemand me kan raken, veilig voor de pijn
Tot die tijd zal ik likken en trappen waar het moet
Met m'n handen in de hemel tot m'n enkels in het bloed