je vroeg me te zeggen wat ik vanbinne voel
het feit dat ik je niets zeg heeft best wel een doel
ik zou boos zijn,ik zou kapot gaan van verdriet
en ik wil niet dat net jij dat dan ziet
ik zou lopen,ik zou gaan tot waar nog niemand kwam
tot aan de regenboog of tot waar de zon reiken kan
dus ik hou het stil heel diep in mij
en ik hou dat gezicht op oneindig blij
vergeef me dat het soms niet gaat,het is niet zo simpel als je denkt
maar zo kan ik tenminste een beetje aan wat het leven me brengt
ik vertel je het misschien op een dag,zo in een keer
en tot dan lees je deze brief maar elke keer weer