Naakte waarheid.
Gestrande zoete tranen,
drijven op mijn schoot.
Spiegelend, het beeld,
van mijne mooie slaapster.
waarheid dat zij ver-woorden,.
Zeilde over wolken.
Keek neer op mij en hem,
met ik als kapitein.
Maar, ze liet fluisterend,
toch het anker vallen,
Kroop terug in mijn schoot,
Dag, schone slaapster.