Als ik aan je denk op een avond als deze
voel ik een zomerbries die zacht de golven
van een zandstrand in het zuiden beroert,
hoor ik een melodie die tegelijkertijd
vreemd en vertrouwd is, omdat ik er
onbewust mijn leven lang op heb gewacht
tot de dag kwam dat ik haar heb herkend
als de enig juiste melodie
En ik vrees niet meer met grote vreze
dat dit geluk weldra weer wordt bedolven
onder een lading verdriet die me wegvoert
in een leven vol verdriet en eenzaamheid
Alles van vroeger lijkt plotseling zo ver,
het verleden is een licht te dragen vracht
Het is nieuw allemaal, ik ben het niet gewend
maar het is geluk wat ik nu zie