Je maaktte me zo gelukkig maar ondertussen...
Ondertussen was je gewoon met een ander aan het kussen.
Je was zo romantisch en lief dat ik jou gelieg niet zag.
Ik was zo in de wolken van jou mooie glimlach.
Je gaf me alles wat mijn hartje maar wensen wou.
En achteraf heb ik zo'n ontzettende spijt van jou.
Ik had zo'n verdriet toen jij met mij brak.
Er was ineens een stukje van mijn hart wat ontbrak.
Pas veel later nadat het uit was hoorde ik dat je me bedrogen had.
En sindsdien kwam ik op het slechte pad.
Ik kreeg overal schijt aan en heb er zelfs een stoornis aan over gehouden.
Ik zal nooit, maar dan ook nooit meer van jou houden.