De fluwelen roos,
Lijkt zo sterk en mooi,
Maar diep vanbinnen,
Vol verdriet en eenzaamheid...
Zo sterk als ze lijkt,
Kan ze het leven niet meer aan,
Ze bloed vanbinnen,
Maar niemand die haar verdriet ziet...
Langzaam sterft ze,
Haar uitsraling verdwijnt,
Maar het maakt niets uit,
Haar ziel was toch al overleden...
En op het moment,
Dat haar laatste blaadje valt,
Krijgt ze spijt,
Waarom heeft ze het nou op gegeven?!
Maar dan bedenkt ze,
Wie zal haar missen,
Als ze er niet meer is,
De fluwelen roos,
Is verdwenen...