Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
stilstaan bij ooit
Verfijnde gedachten verlaten mijn hoofd
ik kijk en zie ik ben verdoofd
ik ren maar vluchten doe ik niet
het was dat ik mijn emoties verliet
dat ik stilstond bij het ooit
ik word wakker en mijn gevoel ontdooit
zoveel pijn dat ik nu niet meer kan voelen
zou ik dat soms met zielloos bedoelen
mijn ziel waard rond
ik voel de grond
in pijn en in kou
het is mijzelf
waar ik niet van hou
Reacties op dit gedicht
Hero_ethic vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
xjil
:
Maandag, april 03, 2006 18:37
wooh egt mooi :O herkenbaar gevoel mooi omschreven
kuss
zendertje
:
Maandag, april 03, 2006 17:23
wauw wat prachtig ,heel mooi
Over dit gedicht
Auteur:
Hero_ethic
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
03 april 2006
Thema's:
[IK]
[Verdriet]