Ik weet het weer
hoe dat voelt
om duizend doden te sterven
in de kou die op je wacht
Maar eervol zal ik zijn
trots en dapper zal ik gaan
terwijl liefde voelbaar achterblijft
in gedempte poelen
Doden kunnen niet herrijzen
Als zij de laatste adem blazen
zijn ze weg, voorgoed
Vrienden in gedachten verder
Het niet begrijpen waarom
het hoe, het wat
Ik zie je zo nog voor me staan
waarom laat je mij gaan
En ik blaas mijn laatste adem
met vrede val ik in slaap
deels voel ik nog liefde
die morgen hopelijk verdween
lachebekje1988: | Zaterdag, maart 18, 2006 20:12 |
Heel mooi geschreven! Lachebekje1988 |
|
J-o-Y-c-E: | Zaterdag, maart 18, 2006 19:28 |
mooi geschreven.. Liefs joyce |
|
Maryke: | Zaterdag, maart 18, 2006 16:40 |
zoo..mooi hoor!! | |
Auteur: semara | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2006 | ||
Thema's: |