Geluksgevoel niet over te brengen
water spoelt over de zomerdijk
schepen golven in het klein
bomen laten wortels drinken
de zon fel schijnend op de waterlijn
een koppel ganzen laten horen:
wat moet jij hier in onze vroegte
jij kunt de lucht niet raken
daarin een onbevoegde
het wateroppervlak is fel aan ogen
ik blijf kijken in het extreme
waterdruppels doen een sterrendans
die glinstering mee te nemen
blauw is mijn adem in de morgen
twee meeuwen koppelen na mijn gaan
geluksgevoel niet over te brengen
‘k heb even in het paradijs gestaan
willem
HIJ&ZIJ: | Woensdag, maart 15, 2006 09:02 |
En een vergissing is menselijk ;-))) | |
L!@: | Dinsdag, maart 14, 2006 15:08 |
intens meneer Lommert,, | |
Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, maart 14, 2006 15:05 |
toch heb je het geluksgevoel op mij wel overgebracht met dit gedicht... mooi! namasté, Anneke |
|
lommert: | Dinsdag, maart 14, 2006 11:20 |
verdriet is een vergissing tja |
|
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, maart 14, 2006 11:17 |
Even maar? Wat weer een plaatje van een gedicht, al snap ik je verdiet als thema niet zo, Jij hebt met de eer mogen strijken Willem, om als eerste in ons gastenboek te schrijven ;-)) Ik wens je een zonnige dag! Liefs, |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, maart 14, 2006 11:11 |
Ja en dan moet je toch weer verder... Maar dat geluksgevoel blijft en zingt na... Liefs Annemieke |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2006 | ||
Thema's: |