Poezie begrijpen?
Gisteren heb ik uren gelezen, erg langzaam, zonder
woorden te begrijpen of in mij op te nemen.
Één flits van een beeld, stervend onder
De glorie van jouw schoonheid bracht mij
Dieper in rouw, met moeite kon ik wenen
Maar langzaam heel lang hoorde ik de woorden
Welke nu vergeten zijn, zij zijn nu voor altijd voorbij.
Reacties op dit gedicht
| Marilène B.: | Maandag, maart 06, 2006 19:01 |
| dit gedicht heb ik nu al een paar keer over gelezen!! zoals Paul al zegt: KLASSE!!! echt heel mooi!! liefs Marilène |
|
| Paul de Bruyn: | Maandag, maart 06, 2006 18:37 |
| Dit vind ik pure klasse... Enige punt van opbouwende kritiek wat ik wil geven is dat ik de hoofdletters aan elke regel niet mooi vind; een hoofdletter is een nieuw begin van de regel; je ademt opnieuw in om te beginnen met lezen terwijl je af en toe moet lezen in een stroomversnelling... Ik ga eens zien of ik meer van je kan lezen. Met liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: facere carmen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||