Djowleen: | Dinsdag, maart 07, 2006 13:45 |
*slik* wordt er stil van... |
|
sfiewie: | Maandag, maart 06, 2006 18:32 |
echt heel mooi verwoord. ik kreeg er de tranen van in mijn ogen. jij hebt echt veel meegemaakt en dan kreeg je geen steun van je vader en man! zij zouden je juist moeten begrijpen! nog veel sterkte Sofie |
|
Freyja: | Vrijdag, maart 03, 2006 07:57 |
Anneke Ik weet dat we een onderdeel van de natuur zijn,we leven in de kringloop van de Grote Moeder mee...geboren worden sterven en reincarneren |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, maart 02, 2006 22:44 |
weet dat er leven is na de dood, je zult hem ooit terugzien! sterkte, namasté, Anneke |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, maart 02, 2006 22:42 |
Een van m'n vriendinnen heeft twee kindjes verloren zo'n 40 jaar geleden; ook zij kon er moeilijk overheen komen; in jouw verhaal herken ik veel, het lijkt op haar verhaal, maar zij wist nooit waar de kindjes begraven waren tot voor kort. Nu hebben, dankzij haar, veel ouders de grafjes teruggevonden van hun kinderen en is er een monumentje voor doodgeboren en vroeg gestorven kindjes: Niet tevergeefs. Op verschillende plaatsen hier in Limburg staat nu zo'n monumentje. sterkte,na |
|
~~~eilahtan~~~: | Donderdag, maart 02, 2006 20:41 |
zit hier echt met kippenvel dit te lezen wat een vreselijk pijnlijk verhaal hoop toch dat je nu niet meer bij hem bent dit blijft altijd pijn doen heel veel sterkte ook na 31 jaar heb je dat nog steeds nodig liefs nathie |
|
QueenBee: | Donderdag, maart 02, 2006 20:33 |
woow wat een aangrijpend verhaal.. heel erg veeel sterkte.. nog steeds.. en logisch dat je je zoontje nog steeds niet vergeet.. hij zit in je hart.. 4ever.. liefsliefs sterkte! |
|
Auteur: Freyja | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2006 | ||
Thema's: |