Dan ben ik Gods ridder,
en kniel voor Zijn troon.
want Hij stierf voor mij daarginder;
voor mij stierf God’s Zoon
Ik strijd dan voor recht,
help mensen in nood.
het is voor hen dat ik vecht
tegen hun dood.
Standvastig sta ik,
verdediger op de muur.
de vijand in schrik,
in mijn ogen: God’s vuur.
Vol verwachting zal ik leven,
naar Jongste dag.
en ik zal mijn leven geven,
voor een ieder die Hem verwacht.
Zijn woord is mijn zwaard,
Zijn offer, mijn schild.
ve vijand het niet waard;
de slang is al gevild.
Zo sta ik voor Hem
als dienaar Gods troon
zo zeker als ik in Hem ben,
blijf ik ook een mens, heel gewoon.
feikje: | Donderdag, september 28, 2006 18:32 |
super gedicht. x |
|
astrid krijbolder: | Dinsdag, januari 31, 2006 10:47 |
hey gefeliciteerd met je score! heel mooi neergezet, liefs astrid | |
moongirl1982: | Zaterdag, januari 28, 2006 14:09 |
mooi krachtig, groet moongirl1982 |
|