pramodah: | Dinsdag, oktober 30, 2001 13:25 |
mooi gedicht wil,en ik lees het met een blik van herkenning............... pramodah |
|
car: | Dinsdag, oktober 30, 2001 12:18 |
ha die wil.ik lees je voor de 4e keer vandaag.ook hier de warmere versie (gelukkig) ...ik denk ff reageren..dan ontvang je weer een mailtje *lol* | |
BeČrtje: | Dinsdag, oktober 30, 2001 12:00 |
Maar net als je wacht op iemand om je te steunen zijn ze er niet... Was het maar zo rooskleurig als je beschrijft wil |
|
Zeeroosje: | Dinsdag, oktober 30, 2001 11:43 |
Een vriendelijke blik is ook veel waard Wil, je steunt en helpt mensen met een open oor maar ook met een glimlach. Dat doet zo goed, Mooi gedicht Wil, ja soms nemen ze heel veel op de schouders, maar ze kunnen het wel aan, ze zijn gelukkig als ze iemand kunnen helpen. Liefs Roosje |
|
Sheena: | Dinsdag, oktober 30, 2001 11:28 |
Dit is er nu eens eentje die me vangt Wil, woord voor woord ..... Sheen |
|
Steven Vermeulen: | Dinsdag, oktober 30, 2001 08:58 |
volledig mee akkoord. Wat zouden we zijn zonder mensen waarvan we houden kunnen? | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 oktober 2001 | ||
Thema's: |