Een gelukkig gezin
Het ontbrak mij aan niets
Tenminste dat dacht ik
Toch miste ik iets
Ik ging toen op zoek
Naar een verandering
Naar een nog beter leven
Maar t'werd een frustrering
Hetgeen ik naar zocht
Bleek niet te bestaan
Wat heb ik in hemelsnaam
Mijn gezin aangedaan
Ik was verdwaald
Maar werd gevonden
Ik ben weer thuis
En lik mijn wonden.
Ann Der: | Woensdag, juni 28, 2006 00:54 |
Vind ik héél schoon ! |
|
erje: | Donderdag, december 15, 2005 19:15 |
had dan een landkaart meegenomen, welke? ja ik weet niet waar je bent verdwaald geroeten erje |
|
Will Hanssen: | Donderdag, december 15, 2005 18:09 |
Mooi geschreven Jan! We zoeken vaak naar iets wat vlák voor onze neus ligt, het ligt dan zó dicht bij dat we er over heen hebben gekeken en dan verdwalen we wel eens.. Liefs, Will |
|
Lia : | Donderdag, december 15, 2005 14:11 |
je kunt ook pleisters plakken.. | |
~MeLoDy~: | Donderdag, december 15, 2005 10:18 |
mooi geschreven... gr. MeLoDy |
|
remie: | Donderdag, december 15, 2005 09:58 |
fictie staat er, maar het lijkt levensecht ...vaak zoeken we wat er niet is...liefs Remie | |
Elze: | Donderdag, december 15, 2005 08:28 |
Jan,,jij vertelt hier iets van mij laifs,,elze |
|
Artifex: | Donderdag, december 15, 2005 08:17 |
Gelukkig fictie voor jou, maar helaas niet voor iedereen. Leuk om ook eens een serieus gedicht van je te lezen. Liefs, Artifex. |
|
Auteur: Jan van Dord | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2005 | ||
Thema's: |