******
In de wereld om je heen,
staan er enkelen op één been.
Te twijfelen hoe het verder moet,
of het allemaal wel goed is wat men doen.
De koude wind blaast door je haren,
en doet je denken aan enkele gebaren.
Je wijst erop dat er wat moet gebeuren,
de wereld moet meer in kleuren.
De stiltes moeten verdwijnen,
en men zal vrolijkheid moeten schijnen.
Je gedachtes zal altijd blijven bestaan,
en ook niet begaan.
Zulke dingen mag je niet wissen,
al die gebeurtenissen.
Dat zal je ook niet lukken,
want ze zullen het van je los plukken,
en van de echte stilte zul je niet van ontkomen,
zoals je ligt te dromen.
******