je staart naar de zee
aan de rand van de waterlijn
je staart naar het oneindige
zonder iemand aan je zij
je ogen vol tranen
je hoofd vol vragen
je lippen op elkaar
zie ik je daar staan
zo eenzaam
zo verlaten
al deze gevoelens
zijn niet meer te vertalen
in woorden
of in daden
---------------------------------
Deze bewerking van een vorig gedicht draag ik op aan de nabestaanden van een vriend, waarvan ik vandaag te horen kreeg dat hij er ook niet meer is.
30-11-2005