kom mijn lief
we glijden vroeg naar bed
warm mij naar het midden
engel je vleugels om mij heen
vannacht wil ik alleen maar lief
zorgloos vlijend aan je borst
schommel naar je adem
die de mijne zucht
verdrink ik geurig
in je bedaagde perzikhuid
wat heb ik je toch lief mijn lief
mijn adem lief mijn leven
mijn eeuwig openarmenschat
mijn fonkelmonalisa
ja, je bent ontelbaar mooier
Mathilde: | Vrijdag, november 11, 2005 22:08 |
oh.... zucht.... | |
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, november 11, 2005 15:14 |
heel fijn en leuk gedicht moin moin arie |
|
The Cool: | Vrijdag, november 11, 2005 14:59 |
WAT EEN SNOEP IE we glijden in bed , waanzinig |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
Thema's: |