Steven Vermeulen: | Vrijdag, oktober 12, 2001 10:10 |
Wow, zwaar materiaal om over na te denken. Toch mooi verwoord. prachtig gedicht. |
|
pramodah: | Donderdag, oktober 11, 2001 11:08 |
het lichaam is de tempel van de geest wil,er is geen enkele reden om het te haten,het is maar een voorlopige verblijfplaats... liefs pramodah |
|
Albrecht Paul Sanders: | Donderdag, oktober 11, 2001 09:28 |
Een sonnet, welja! Die Wil toch... "Aangeschoten" in de dubbele betekenis van 'aangeschoten wild' en 'aangeschoten kroegklant' maakt de gewaarwording van de eigen aftakeling dubbel somber. De paradox van de laatste zin doet bedenken: men wordt niet bedrogen, men bedriegt zichzelf. Pijnlijk mooi werkje! |
|
elly: | Donderdag, oktober 11, 2001 09:15 |
De waarheid is dat er word gelogen en vaak word er ook nog in alle eerlijkheid bedrogen. Iedereen beland weleens bij sombere gedachten en dan is het weer even wachten op wat zonneschijn. Zwaar maar daarom niet een minder mooi gedicht. Liefs Elly xxx |
|
vangheluwe linda: | Donderdag, oktober 11, 2001 08:49 |
dit gedicht heeft me aangegrepen wil er zijn ook mooie dingen.het innerlijk van een mens niet het lijf.liefs linda | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2001 | ||
Thema's: |