Ik loop op mijn levenspad.
Heb al vele kilometers gehad,maar
ben net op een kwart.
Ben al wat hobbels en kuilen tegengekomen.
Soms liep ik in stralend zonlicht.
Dan weer was mijn pad overschaduwd
door grote,hoge bomen.
Mijn pad is al lang niet recht meer, maar
heeft de nodige kronkels en omwegen.
Maar ik zal niet afdwalen,en blijf mijn pad volgen.
Rustig aan,ik heb geen haast.
Zo zie ik tenminste al het moois wat ik tegenkom
en soms blijf ik even staan.Om iets te bewonderen.
Soms kom ik mensen tegen.De een loopt een eindje mee
de ander blijft je hele leven.Sinds vijf jaar hebben onze paden zich samengevoegd.We volgen samen hetzelfde pad,samen ook al wat hobbels gehad.
Maar we lopen rustig verder op ons gezamelijk levenspad.