Ik durf niet in het donker te blijven.
Ben zo bang voel me zo klein.
Angst doet mijn hele lichaam verstijven.
Waarom moet het weer zo zijn.
Dit alles heeft natuurlijk een reden.
Er over praten kan ik even niet.
Niet het verleden maar het heden.
Doet me op dit moment zo'n verdriet.
Roxz: | Donderdag, oktober 27, 2005 10:19 |
ook voor jouw komt de tijd dat je het verwoorden kunt...en dat je niet bang bent in het donker... Roxz |
|
Niniki: | Zondag, oktober 23, 2005 22:10 |
Hè meis, welkom terug weer. Maar wel direct met een droevig gedicht en ik doe zo mijn best de zon naar je toe te sturen. Knuffie Nini |
|
eelinuh: | Zondag, oktober 23, 2005 18:24 |
probeer een licht te vinden!!! missgien is hij nog niet zo groot,, maar er schuilt een licht!!! dat licht zal groot worden als je erin gelooft en hij zal uiteindelijk alles verlichten!!! sterkte... |
|
Lia : | Zondag, oktober 23, 2005 18:16 |
knuffie... ik hoop dat alles toch ten goede keert.. Li@ |
|
erje: | Zondag, oktober 23, 2005 18:06 |
heden, verleden het valt je echt wel zwaar maar probeer er toch over te praten met als uitkomst enkele lichtpuntjes in het duister je weet het he koppi omhoog liefs erje |
|
remie: | Zondag, oktober 23, 2005 17:55 |
kon ik je maar troosten en schuw het donker niet er is altijd een lichtpuntje hoe klein dan ook....liefs Remie | |
Lievelingetje45: | Zondag, oktober 23, 2005 17:54 |
Ik sla van hieruit een arm om je heen laat je tranen maar stromen ik bied je mijn schouder aan! Liefs en een knuffel! |
|
psych: | Zondag, oktober 23, 2005 17:50 |
jeetje Riann.... k geef je een doekedoek vanuit het noorden laifs,,elze |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2005 | ||
Thema's: |